Rak nerki
Opis schorzenia
Nazwą rak nerki określa się grupę nowotworów złośliwych, które rozwijają się w nerce. Większość raków nerki stanowią tak zwane raki nerkowokomórkowe.
Zdecydowana większość zachorowań na raka nerki ma tak zwany charakter sporadyczny, to znaczy nie ma charakteru choroby dziedzicznej. Jedynie około 5% wszystkich zachorowań występuje u osób obciążonych niektórymi zespołami genetycznymi (np. zespół von Hippla i Linadua). Choroba występuje dwa razy częściej u mężczyzn niż u kobiet, zazwyczaj chorują osoby po 40. roku życia.
Rozwój choroby jest silnie związany z paleniem tytoniu. Ponadto rak nerki znacznie częściej rozwija się u osób otyłych oraz chorujących na nadciśnienie tętnicze. Inne czynniki ryzyka to: napromienianie miednicy oraz narażenie zawodowe na niektóre substancje (m.in. azbest, kadm, wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne, trichloroetylen, perchloroetylen).
Objawy/dolegliwości
Wczesny rak nerki nie powoduje żadnych dolegliwości. Czasem pierwszym objawem jest pojawienie się krwi w moczu, ale jej ilość może być tak niewielka, że pacjenta może ją przeoczyć.
Charakterystycznymi objawami zaawansowanego raka nerki są
- guz na plecach (w okolicy lędźwiowej),
- ból w okolicy lędźwiowej
- obecność krwi w moczu
W bardzo zaawansowanych stadiach choroby występują także objawy ogólne, czyli osłabienie, zmniejszenie masy ciała, gorączka z nocnymi potami.
Badania w zakresie obszaru
Celem tego badania jest ocena stężenia leku, skuteczności, bezpieczeństwa i tolerancji niwolumabu podawanego podskórnie w porównaniu z niwolumabem podawanym dożylnie u uczestników z wcześniej leczonym jasnokomórkowym rakiem nerkowokomórkowym, który jest zaawansowany lub rozprzestrzenił się.
To badanie oceni skuteczność, bezpieczeństwo i farmakokinetykę RO7247669 (PD1-LAG3) w połączeniu z samym aksytynibem lub z tyragolumabem (anty-TIGIT) i aksytynibem w porównaniu z pembrolizumabem i aksytynibem u uczestników z wcześniej nieleczonym, nieoperacyjnym miejscowo zaawansowanym lub przerzutowy rak jasnokomórkowy nerki (ccRCC).
Celem tego badania jest ocena skuteczności i bezpieczeństwa doustnego belzutifanu (MK-6482) plus dożylnego (IV) pembrolizumabu (MK-3475) w porównaniu z placebo plus pembrolizumabem, w leczeniu uzupełniającym raka jasnokomórkowego nerki (ccRCC) po nefrektomii. Główną hipotezą badania jest to, że belzutifan plus pembrolizumab jest lepszy od placebo plus pembrolizumab pod względem przeżycia wolnego od choroby (DFS).
Jest to randomizowane, otwarte, 3-ramienne, wieloośrodkowe, międzynarodowe badanie III fazy oceniające skuteczność i bezpieczeństwo stosowania savolitinibu i durvalumabu w porównaniu z sunitynibem u uczestników z pobudzanym przez MET (bez współwystępujących mutacji FH), nieoperacyjnym i miejscowo zaawansowanym lub przerzutowym PRCC, którzy nie otrzymali wcześniej żadnej ogólnoustrojowej terapii przeciwnowotworowej w stadium przerzutowym. Badanie zbada również udział durvalumabu […]
Badanie to będzie porównywać tivozanib w skojarzeniu z nivolumabem z samym tivozanibem u pacjentów z zaawansowanym rakiem nerkowokomórkowym (RCC), u których wcześniej stosowano 1 lub 2 linie leczenia, z których jedna była inhibitorem immunologicznego punktu kontrolnego (ICI). Będzie to otwarte, randomizowane, kontrolowane, wieloośrodkowe, międzynarodowe, równoległe badanie. Badanie ma na celu porównanie przeżycia wolnego od progresji […]