Zatorowość płucna
Opis schorzenia
Zatorowość płucna polega na zamknięciu lub zwężeniu tętnicy płucnej lub części jej rozgałęzień przez skrzepliny. Zatorowość płucna jest najczęściej spowodowana przemieszczeniem się do krążenia płucnego skrzeplin powstałych w żyłach głębokich kończyn dolnych lub miednicy mniejszej. Rzadziej skrzepliny pochodzą z żył górnej połowy ciała, np. żył podobojczykowych i pachowych. Jeszcze rzadziej materiałem zatorowym są kule cholesterolu lub pęcherzyk powietrza. Przyczyną zatoru może być też płyn owodniowy, który w trakcie porodu lub jego powikłań przedostał się do żył miednicy mniejszej. W zatorowości płucnej wskutek zamknięcia naczyń skrzeplinami i co za tym idzie zmniejszenia ilości krwi przepływającej przez płuca dochodzi do zmniejszenia utlenowania krwi. Prowadzi do niedotlenienia wszystkich narządów. Dodatkowo, jeśli zatory zamkną znaczną część naczyń, spowoduje to zwiększenie oporu przepływu krwi w naczyniach, który musi pokonać prawa komora serca tłocząca krew do naczyń płucnych. Powoduje to znaczne zwiększenie jej obciążenia. Prawa komora, która nie jest zdolna do pokonywania tak wysokich ciśnień, jakie powstają wskutek zatkania naczyń płucnych ulega znacznemu rozszerzeniu i dochodzi do jej niewydolności.Objawy/dolegliwości
Objawy zatorowości płucnej zwykle pojawiają się nagle. Najczęstsze objawy to:- duszność (u ~80% chorych)
- ból w klatce piersiowej (~50% chorych)
- kaszel, zwykle suchy (20%)
- zasłabnięcie lub omdlenie (14%)
- krwioplucie (7%).
U ok. 1/3 chorych występują również objawy zakrzepicy żył głębokich – obrzęk, zaczerwienienie i ból nogi przeważnie po jednej stronie.