Wieloośrodkowe, otwarte badanie fazy 2 w celu oceny skuteczności i bezpieczeństwa leku pembrolizumab w terapii zaawansowanego, progresującego raka kory nadnerczy

Badanie to jest krajowym, wieloośrodkowym, interwencyjnym badaniem klinicznym II fazy dotyczącym stosowania pembrolizumabu w zaawansowanym raku kory nadnerczy, z potwierdzoną progresją w ciągu 6 miesięcy, po chemioterapii EDP lub EDP-M (etopozyd, doksorubicyna, cisplatyna – mitotan).

Rak kory nadnerczy jest bardzo rzadką jednostką o złym rokowaniu i ograniczonych możliwościach terapeutycznych. Jedynie radykalne leczenie chirurgiczne wczesnych stadiów daje szansę na całkowite wyleczenie, jednak ryzyko nawrotu choroby nadal pozostaje wysokie.

Wyniki badań klinicznych prowadzonych poza Polską wskazują na możliwą potencjalną rolę immunoterapii jako leczenia ratunkowego raka kory nadnerczy po wyczerpaniu standardowych metod terapeutycznych.

Niniejsze badanie oceni skuteczność i tolerancję leczenia inhibitorem immunologicznego punktu kontrolnego pembrolizumabem u chorych na miejscowo zaawansowanego, nieoperacyjnego lub przerzutowego raka kory nadnerczy po niepowodzeniu chemioterapii pierwszej linii.

Populacja badana będzie obejmować dorosłych pacjentów (>18 lat) z histopatologicznie potwierdzonym rakiem kory nadnerczy i potwierdzoną progresją według RECIST 1.1 w ciągu 6 miesięcy, po chemioterapii pierwszego rzutu w schemacie EDP i EDP-M. Pacjenci muszą spełniać kryteria włączenia i nie mogą spełniać kryteriów wykluczenia opisanych w protokole badania PEMBR-01. Planowana liczba pacjentów w badaniu wynosi 24.

Schemat leczenia będzie oparty na pembrolizumabie podawanym dożylnie w 3-tygodniowych cyklach w dawce 200 mg. W przypadku hormonalnie czynnych nowotworów wytwarzających kortyzol postawiono hipotezę, że zastosowanie pembrolizumabu w połączeniu ze skutecznym hamowaniem steroidogenezy może wzmocnić efekt immunoterapii. W badaniu w tym celu stosowany będzie metyrapon lub ketokonazol.

Pierwszorzędowym punktem końcowym badania będzie obiektywny odsetek odpowiedzi na leczenie. Drugorzędowymi punktami końcowymi będą przeżycie wolne od progresji, czas trwania odpowiedzi, całkowite przeżycie i bezpieczeństwo leczenia, a także wpływ terapii na jakość życia pacjentów.

Jednocześnie przeprowadzona zostanie analiza biomarkerów w tkance guza, w tym limfocytów naciekających guz, ekspresji ligandu programowanej śmierci, niestabilności mikrosatelitarnej i obciążenia mutacjami guza.