Badanie kliniczne fazy 1/2 liposomalnej annamycyny w połączeniu z cytarabiną w leczeniu pacjentów z ostrą białaczką szpikową (AML) oporną na leczenie lub nawracającą po terapii indukcyjnej

Jest to wieloośrodkowe, otwarte badanie fazy 1/2 z eskalacją dawki, które określi MTD (maksymalną dawkę tolerowaną) i RP2D (zalecaną dawkę fazy 2) L-anamycyny w skojarzeniu z cytarabiną w leczeniu pacjentów z AML.

Podczas fazy 1b eskalacja dawki będzie przebiegać zgodnie ze standardowym schematem 3+3. Początkowa grupa 3 uczestników będzie leczona wlewem dożylnym 190 mg/m2 L-anamycyny (poziom dawki 1) przez 3 kolejne dni. Zwiększanie dawki będzie odbywać się na podstawie oceny bezpieczeństwa w kolejnych kohortach po 3 pacjentów. Pod warunkiem, że nie wystąpi toksyczność ograniczająca dawkę (DLT) w początkowej kohorcie pacjentów leczonych dawką 190 mg/m2/dobę, następna kohorta pacjentów otrzyma kolejną najwyższą dawkę annamycyny zwiększoną o 40 mg/m2. W przypadku braku DLT, zwiększanie dawki o 40 mg/m2 będzie kontynuowane w kolejnych kohortach aż do osiągnięcia maksymalnej dawki tolerowanej (MTD).

Dawka i schemat podawania cytarabiny podczas Cyklu 1 (2,0 g/m2/dobę przez 5 kolejnych dni) pozostaną stałe dla wszystkich kohort. Włączeni pacjenci będą otrzymywać cytarabinę w dawce 2,0 g/m2/dobę we wlewie dożylnym przez 4 godziny przez 5 kolejnych dni (całkowita dawka cytarabiny = 10,0 g/m2; począwszy od pierwszego dnia leczenia L-anamycyną).

Jeśli u żadnego uczestnika nie wystąpi toksyczność ograniczająca dawkę (DLT), w oparciu o Common Terminology Criteria for Adverse Events (CTCAE) v5 Narodowego Instytutu Raka (NCI), która stanowi nieodwracalną lub niemożliwą do opanowania z medycznego punktu widzenia toksyczność stopnia 3 lub wyższego związaną z badanym lekiem podczas początkowego leczenia do 28. dnia, kolejna grupa 3 uczestników otrzyma następną wyższą dawkę L-anamycyny. Jeśli jednak u 1 z 3 początkowych uczestników wystąpi DLT, kohorta uczestników na tym poziomie dawki zostanie rozszerzona do 6. Jeśli u co najmniej 2 z 6 uczestników wystąpi DLT, zostanie to uznane za dawkę nietolerowaną, a kolejnych 3 uczestników będzie leczonych niższą dawką. Dawka L-anamycyny zostanie zmniejszona o 20 mg/m2/dzień. W związku z tym, jeśli u co najmniej 2 z 6 pacjentów otrzymujących dawkę 230 mg/m2/dobę wystąpi DLT, kolejnych 3 pacjentów otrzyma L-anamycynę w dawce 210 mg/m2/dobę. Jeśli u 1 z 3 początkowych uczestników wystąpi DLT, kohorta uczestników zostanie rozszerzona do 6 uczestników. Jeśli u co najmniej 2 z 6 uczestników wystąpi DLT, zostanie to uznane za dawkę toksyczną, a MTD będzie wcześniej udowodnionym bezpiecznym poziomem dawki (tj. kolejnym najniższym poziomem dawki, przy którym nie wystąpiły DLT w kohorcie 3 uczestników lub przy którym mniej niż 2 uczestników w kohorcie 6 doświadczyło DLT).

W fazie ekspansji do badania zostanie włączonych do 21 uczestników na poziomie MTD/RP2D w celu lepszego określenia toksyczności i oceny skuteczności.